Księga Psalmów Rozdział 92

1 Psalm a pieśń na dzień sobotni.

2 Dobra rzecz jest wysławiać Pana, a śpiewać imieniowi twemu, o Najwyższy.

3 Opowiadać z poranku miłosierdzie twoje, i prawdę twoję na każdą noc,

4 Na instrumencie o dziesięciu strunach, na lutni, i na harfie z śpiewaniem.

5 Albowiemeś mię rozweselił, Panie! sprawami twemi; o sprawach rąk twoich śpiewać będę.

6 O jako wielmożne są sprawy twoje, Panie! bardzo głębokie są myśli twoje.

7 Człowiek bydlęcy nie zna, a głupi nie zrozumiewa tego,

8 Iż wyrastają niezbożnicy jako ziele, a kwitną wszyscy, którzy czynią nieprawość, aby byli wykorzenieni aż na wieki;

9 Ale ty, o Najwyższy! jesteś Panem na wieki.

10 Albowiem, oto nieprzyjaciele twoi, Panie! albowiem oto nieprzyjaciele twoi zginą; rozproszeni będą wszyscy, którzy czynią nieprawość.

11 Ale róg mój wywyższysz jako jednorożców; pokropiony będę olejkiem świeżym.

12 I ujrzy oko moje nieszczęście tych, co na mię czyhają; o złośnikach, którzy powstawają przeciwko mnie, usłyszą uszy moje.

13 Sprawiedliwy jako palma zakwitnie, jako cedra na Libanie rozmnoży się.

14 Wszczepieni w domu Pańskim, w sieniach Boga naszego zakwitną.

15 Nawet i w sędziwości przyniosą owoc, czerstwymi i zielonymi będą; Aby to opowiadano, że uprzejmym jest Pan, skała moja, a że w nim nie masz żadnej nieprawości.