Psalms Chapter 139

1 In finem, Psalmus David.

2 Eripe me Domine ab homine malo: a viro iniquo eripe me.

3 Qui cogitaverunt iniquitates in corde: tota die constituebant prælia.

4 Acuerunt linguas suas sicut serpentis: venenum aspidum sub labiis eorum.

5 Custodi me Domine de manu peccatoris: et ab hominibus iniquis eripe me. Qui cogitaverunt supplantare gressus meos:

6 absconderunt superbi laqueum mihi: Et funes extenderunt in laqueum: iuxta iter scandalum posuerunt mihi.

7 Dixi Domino: Deus meus es tu: exaudi Domine vocem deprecationis meæ.

8 Domine, Domine virtus salutis meæ: obumbrasti super caput meum in die belli:

9 Ne tradas me Domine a desiderio meo peccatori: cogitaverunt contra me, ne derelinquas me, ne forte exaltentur.

10 Caput circuitus eorum: labor labiorum ipsorum operiet eos.

11 Cadent super eos carbones, in ignem deiicies eos: in miseriis non subsistent.

12 Vir linguosus non dirigetur in terra: virum iniustum mala capient in interitu.

13 Cognovi quia faciet Dominus iudicium inopis: et vindictam pauperum.

14 Verumtamen iusti confitebuntur nomini tuo: et habitabunt recti cum vultu tuo.